BEN GİDERKEN (BÖLÜM 3)
BEN GİDERKEN Gözlerimi son günlerimi geçirdiğim Beyrut’taki odamda açtım. Balkonumdan sızan ışık gözlerimi rahatsız ediyor ama kalkıp perdeyi de çekmeye üşeniyordum. Akşamdan içtiğim sigaraların kül tablasının kokusu odamı büsbütün sarmış. Genzimi yakan nikotin tadı hala ağzımda. Bu siyah çarşaflı yatağımda Beyrut’u düşünerek mayışıyorum. Hamra’da geçen güzel günlerim. Sucuk ve pastırma kokuları arasında geçtiğim o gürültülü sokaklar.. Hepsi şimdi birer hayal ürünüymüş gibi zihnimde canlanıyor. Sanki bu küçük şehirde 5 yılım geçmemiş gibi hissediyorum. Buraya farkında olmadan çok alışmışım. Keşmekeşliğine, savaş haline, her şeyine. Burada gece bıraktığın hiçbir şeyi sabaha aynı bulamazsın.. Gece bıraktığım tüm izleri şimdi kaybetmiş gibiyim.. Kafam yukarda gezdiğim caddeler, İstanbul’a döndüğüm an özlemim olacak. 5 yıl önce “Türk Yazarlar Birliği”ndeki görevim dolayısıyla geldiğim bu şehir ba...