Güven Kara

"evlensen de, biz de torun sahibi olsak artık; evimize çocuk neşesi gelse." Günlük istihkakım olan kahvemi hazırlamak için su kaynatırken bu cümle geldi, anlamamış gözlerle anneme baktım. bırak çocuk sahibi olmayı, evlenmenin mekaniğine dair ciddi endişelerim var. ayrı yatmak istediğim zamanlar illaki eşimle kavga etmiş olmam mı gerekecek, tek başıma yürümek ve bir süre yalnız kalıp düşüncelerimi duyabileceğim kadar sessizlik istemek için incelikli planlar mı yapmak zorunda kalacağım? yarım yamalak kurulmuş ailelerin ileride ne gibi sorunlar doğuracağını, çocukların ne gibi buhranlar yaşayacağını, aynı yatağı paylaşan ama birbirlerinden öldüresiye nefret eden insanların hayatlarının nasıl da paramparça olacağını yapmış olduğum gözlemlerden yeterince öğrendim. bütün bunların benim de başıma gelebilecek olmasının en ufak ihtimali bile tüylerimi ürpertiyor. gerçi bizimkiler kadar güzel bir aile kurabileceğimi bilsem pek fazla düşünmez, bana "baba" diyen...

        Alman edip N .H. Kleinbaum’un aynı adlı romanından uyarlanan Peter Weir’in yönetmenliği, Tom Schulman ‘ın senaristliği ve Robin Williams’ın da başrolünü canlandırarak sinema dünyamıza kazandırılan “Ölü Ozanlar” Derneği roman olarak yakaladığı başarının çok üzerine çıkarak, sinemaseverlerin unutulmazları arasına girmeye hak kazandı.Filmin bu başarısı sinema otoriteleri tarafından görmezden gelinmeyip “En İyi Özgün Senaryo Akademi Ödülü” ile de taçlandırılmıştır. Hikâye, sinema izleyicisini 1959’un Amerika’sında prestiji tavan yapmış bir yatılı okul olan Welton Akademisinin tutkulu, kaplarına sığamayan öğrencilerinin; üniversite öncesi son kez biçimlenen ve sorgulamaya kapalı yaşamlarına çağırıyor. “Welton” öğrencilerinin adlandırdığı biçimiyle Hell-ton kendi içinde tutarlı ve disiplinli görünen ayrıca başarısının kaynağının bu felsefe olduğuna inanan okul yönetimi, hiçbir koşulda gençler üzerinde kurduğu otoriteden taviz vermeyecektir. Bu t...