EN SEVDİĞİM RENKTİR GRİ

En sevdiğim renktir Gri...Yaşamım boyunca hiç sebebini sormadım bu anlamsız rengi neden bu kadar çok sevdiğimin.Net ve keskin bir duruşu yoktur Gri'nin.İlavedir,ektir,diğer seçenektir.Tamamlayıcıdır.Bazen de ana renklerin yanına farklılık yaratmak için kullanılır.Herkes tarafından bilinir;fakat çoğu kez tercih edilmez.Kasvettir,soğuktur,iç karartıcıdır Gri. Aslında tüm renkler içindeki iki ana rengin karşımından ortaya çıkmıştır.Siyah ve Beyaz'ın çocuklarıdır Gri.Tüm dünyaya hitap eden iki ana rengin karışımıdır.Kendime herhangi bir şey alırken,hediye seçerken,odamı,bahçemi dekore ederken hep griyi arar gözlerim.İstanbul'un en çok grisini severim.O yağmurlu sonbaharında,hep öyle günlerde kendimi deniz kenarında bulurum.Bana göre Aşk'tır gri.Bu cevabı bulabilmek için soruyu kendime,taa derindeki benliğime sormam gerektiğinde bulduğum cevap beni hiç şaşırtmadı.Ben aslında Griyi en çok da insanlara benzediği için sevdiğime inandırdım kendimi.

Renklerde Siyah kötüyü ya da asaleti, Beyaz ise iyiyi ya da masumiyeti temsil eder.Gri ise ikisinin de bu özelliklerini taşır.Gri insandır aslında,hayattır,felsefelerin bileşkesidir.Doğadır Gri.İnsanları ayıran özelliklerin içinde yapıları itibari ile iyi veya kötü vardır.Hep böyle öğretilmiştir bize; iyi yada kötü insan asalet ve masumiyet büyüdükçe insanlar için öğrendiğimiz diğer terimlerdir.Kişi asaletini veya masumiyetini ya da her ikisini de kendi kazanır,korur belki de zamanla kaybeder bu iki karakter özelliğiyle ilgili her şey bizde oluşur gelişir.İyi veya kötü olmak da bizlerin elindedir ama çoğu zaman bu iki kişilik karakteri, doğduğumuz andan itibaren önce ailemizden sonra büyüdüğümüz çevre ve toplumdan ediniriz.İyi insan olmak için yönlendirildiğimiz zaman bu bizde alışkanlık haline gelebilir.Aynı konu kötülük içinde geçerlidir.Bir insan adaletin,saygının,sevginin içinde büyür ve gelişirse ileride ondan sonra gelen nesile de öğrendiklerini aktarır.Savaşın,zulmün,hainliğin içinde büyür ve gelişirse ileride mutlaka bir gün özüne döner ve ailesini çevresini bunun için yönlendirmeye başlar.Oysa asıl önemli olan iyi insan yetiştirebilmek.Dünyaya mal mülk ya da bir çok değerli eşya bırakmaktansa iyi olduğuna inandığımız bir insan bırakabilmek en büyük meziyet.Sadece iyi diye sevilmez bir insan ya da sadece kötü diye uzaklaşılmamalı bir insandan.İkisine de sonuna açılmalı kapılar ki insan yelpazemiz genişlesin.Ne kadar çok insan tanırsak o kadar çok hayatın içerisinde faydalı birer insan olabiliriz.'Grilendirelim hayatı'Her yerden her ırktan her dinden her kesimden insanlar olsun hayatımızda..Sınıflandırmayalın insanları. Sevgiyle,saygıyla,hürmetle karşılayalım, hayatımıza-yüreğimize giriş yapmak isteyenlere açalım kapıları sonuna kadar bir gün gelir kötü diye bildiğimiz insan hayatımızı kurtarır.O zaman mı onu iyi bir insan yapar? Belki hayır devam edebilir kötü bir yaşam sürmeye; ama iyi bir anın hazzını belki de ilk defa bizde tadar,bu da kendimizi iyi hissetmemizi sağlar.Haydi GRİLENDİRELİM yaşamımızı, tüm dünyanın bildiği o iki ana karakterden seçim yapmak zorunda kalmayalım.Biraz iyiden biraz kötüden ekleyelim hayatmıza.Eminim ikisinden de öğrenebileceğimiz çok şey olacaktır.İyi ki farklı karaktere sahip insanlar var bile diyebiliriz.En önemlisi de zamanla ne kadar olgun olduğumuzun farkına varıp kendimizle gurur duyabiliriz.Gri'nin de anlamı kabullenmekle olacaktır..

Güven KARA