MASAL

Yol uzun, anlatamayacağım kadar

Çizgiler uzuyor mesafeler kısaldıkça

Sokaklar ardımda şimdi

Adını anarak adımladığım sokaklar geçiyorum

Nerede ineceğimi bilmiyorum.

Sarı sokak lambaları tüm asilliğiyle yansıyor şeh're

Gölgelerinde kediler, fareler ve insanlar

İrili ufaklı taşlar döşenmiş yollar boyu

Yollar ıslak..

Bak bu kez, yanında değilken bile kent yağmuru sokaklarını ıslatıyor.

İçim eziliyor sanki

Midemde bir acıma

Bi boşluk

Güneşi olan sabahları hangi cebimde saklamış olabilirim?

Bir türlü birleşmeyen kütüphanelerimiz içinde olabilir mi?

Ayrı ayrı büyüyen kütüphanelerimizde.

Kitaplarım yerlerde, hücrelerimi kaybettiğimden beri.

Güneşli sabahları unuttuğumdan beri, döke saça bırakıyorum kitapları

Büyümesin istiyorum kitaplık daha fazla.

Neşeli şeyler de söyleyebilirim sabahlara dek

Stranlar dinleyebilirim saatlerce

Sarhoş da olabilirim dilini bilmediğim şarkılarda

Ama , ya masal dinlemeyi istersem sesinden?

O zaman belki uyurum

Hadi dinliyorum başla..

Bir varmış bir yokmuş..

                          Uzun otobüs yolculuğu..

                                                         Kış..